Η επιστήμη

Δύο κρίσιμες αρχές για τη θεραπεία:
Χρόνια φλεγμονή &
η πολυπαραγοντική φύση της νόσου

Χρόνια φλεγμονή

Κάθε ασθένεια που έχουμε είτε:

ξεκινά με φλεγμονή, ή απαιτεί φλεγμονή ως βασικό στάδιο, ή δημιουργεί φλεγμονή, η οποία με τη σειρά της προκαλεί τα συμπτώματα και άλλα προβλήματα που σχετίζονται με την ασθένεια.

Ο διαβήτης, τα καρδιακά προβλήματα, τα προβλήματα του ήπατος και των νεφρών, οι αυτοάνοσες παθήσεις, η σκλήρυνση κατά πλάκας, η ινομυαλγία, το Αλτσχάιμερ, η άνοια, ακόμη και προβλήματα που θεωρούνται ψυχολογικά, όπως η κατάθλιψη, βρέθηκαν να προέρχονται από τη φλεγμονή ή να την απαιτούν στην πορεία για την ανάπτυξή τους. Και φυσικά, πολλά από αυτά δημιουργούν επίσης πρόσθετη φλεγμονή, η οποία οδηγεί σε περισσότερα προβλήματα και συνολική επιδείνωση.

Πρόκειται για μια χρόνια, χαμηλού βαθμού φλεγμονή που διαπερνά το σώμα σε κυτταρικό επίπεδο.

Το 2019 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ονόμασε τις 10 κορυφαίες παγκόσμιες απειλές για την υγεία.

Το νούμερο 2 στη λίστα, μετά την ατμοσφαιρική ρύπανση και την κλιματική αλλαγή, ήταν, σύμφωνα με τα λόγια τους –
“Οι μη μεταδοτικές ασθένειες, όπως ο διαβήτης, ο καρκίνος και οι καρδιοπάθειες, ευθύνονται συνολικά για πάνω από το 70% όλων των θανάτων παγκοσμίως, ήτοι για 41 εκατομμύρια ανθρώπους. Αυτό περιλαμβάνει 15 εκατομμύρια ανθρώπους που πεθαίνουν πρόωρα, ηλικίας μεταξύ 30 και 69 ετών.“

Μια άλλη ονομασία γι’ αυτά είναι “Φλεγμονώδης νόσος”.

Η πολυπαραγοντική πτυχή της ασθένειας

Η άλλη διαπίστωση ήταν ότι όταν αρρωσταίνουμε δεν οφείλεται σε πρόβλημα σε ένα μόνο μονοπάτι ή μηχανισμό, αλλά είναι αποτέλεσμα πολλαπλών σημείων αποτυχίας. Ωστόσο, τα φάρμακα που μας προσφέρονται στοχεύουν σε έναν μόνο στόχο. Τα κάνουν όλο και πιο ισχυρά για να αυξήσουν τη δύναμή τους, ώστε να είναι πιο αποτελεσματικά, αλλά με αυτόν τον τρόπο δημιουργούν περισσότερη τοξικότητα και παρενέργειες – επειδή το φάρμακο διαταράσσει άλλες περιοχές και δημιουργεί μια νέα ανισορροπία.

Πρόσφατα (29 Μαρτίου 2023), το Χάρβαρντ δημοσίευσε ένα σύντομο άρθρο στην ιστοσελίδα του για την υγεία με τίτλο "Φλεγμονή: Φλεγμονή: Μια ενοποιητική θεωρία των ασθενειών;"

Παρόλο που μπορεί να μην υπάρξει ποτέ μια τέτοια ενιαία πορεία, τα αυξανόμενα στοιχεία υποδηλώνουν μια κοινή υποκείμενη αιτία των κύριων εκφυλιστικών ασθενειών. Οι τέσσερις καβαλάρηδες της ιατρικής αποκάλυψης – στεφανιαία νόσος, διαβήτης, καρκίνος και Αλτσχάιμερ – μπορεί να ιππεύουν το ίδιο άλογο: τη φλεγμονή.

Η έρευνα για τη φλεγμονή έχει δημιουργήσει μια αλλαγή στην ιατρική σκέψη. Για δύο χιλιετίες θεωρούνταν κυρίως ως μια αναγκαία, ακόμη και ευεργετική, αντίδραση στην ασθένεια ή τον τραυματισμό. Αλλά για πολλούς ανθρώπους η εμμονή μπορεί να είναι ο σημαντικότερος αιτιολογικός παράγοντας σε πολλές ασθένειες.

Είναι ένα θέμα που η Ιατρική άρχισε να συζητά, αλλά είναι ακόμα πολύ πίσω στο πώς σκέφτονται γι’ αυτό και κυρίως στο ποιος προσεγγίζει τη θεραπεία με δεδομένο τι σημαίνει αυτό.

Εν ολίγοις – ΔΕΝ το αντιμετωπίζουν πραγματικά.

Αλλά πρέπει και πρέπει να το κάνουν!

Τόσο για όσους είναι ήδη άρρωστοι όσο και για όσους δεν είναι.

Η μείωση της φλεγμονής ΕΙΝΑΙ το κλειδί για την υγεία και την επούλωση. Αν το μειώσουμε στο ελάχιστο δυνατό επίπεδο, σταματάμε τη διαδικασία που τροφοδοτεί όλες τις ασθένειες.